Manastir Hilandar

Manastir Hilandar je jedan od srpskih pravoslavnih manastira koji se nalazi na severnom delu Svete gore Atonske. Manastir podseća na srednjevekovna utvrdjenja jer je opasan zidinama i bedemima visokim 30 i dugačkim 40 metara. To je uradjeno zato što su manastir u srednjem veku često napadali gusari i pljaćkali ga. Ovaj manastir je izgradio grčki monah Georgije Helandarios , 1198 godine su ga obnovili Stefan Nemanja (u monaštvu Simeon ) i njegov sin Rastko (u monaštvu Sava) .
 Kralj Stefan Uroš ga je značajno obnovio. Manastir je izgradjen u raškom stilu , a crkva u manastiru u srpsko-vizantijskom stilu. Hilandar se nalazi na teritoriji Grčke , a za vreme cara Dušana našao se pod okvirima srpske srednjevekovne države. U novijoj istoriji manastir je posrtradao u požaru 2004. godine. 

Hilandar je jedan od najvažnijih centara srpske kuluture i duhovnosti. U riznici manastira su tokom burne srpske istorije ostali sačuvani mnogobrojni originalni rukopisi, ikone i freske. Od 1988. godine manastir se nalazi pod zaštitom UNESKA .Najznačajnija mesta u krugu manastira su loza Svetog Simeona, bunar Svetog Save, riznica manastira Hilandar, crkva manastira Hilandar i mnogo kelija monaha.
 Nedaleko od manastira se nalaze i maslina cara Dušana , krst cara Dušana , kula kralja Milutina , a manastir poseduje i dosta maslinjaka , veliki vinograd i ribnjak koji se ne nalazi u blizini manastira. Odatle se manastiri snabdevaju namirnicama za život. Umanastiru se takodje nalaze i mošti nekoliko svetitelja i ikona Bogorodice Trojeručice.